Ei barnevernssak startar med at det kjem melding om bekymring til barneverntenesta i den kommunen der barnet bur, eller oppheld seg. Veldig ofte er det familien sjølv som tek kontakt med barneverntenesta med eit ynskje om hjelp og støtte. Det kan også vere andre, som til dømes skule, nabo eller besteforeldre som melder bekymring for barnet sin omsorg- eller livssituasjon.
Uavhengig av kven som melder bekymring, skal barneverntenesta vurdere innhaldet i bekymringsmeldinga. Snarast, innan ei veke skal barneverntenesta avklare om meldinga skal følgjast opp med ein undersøking, eller om det ikkje er grunnlag for bekymring slik at meldinga vert henlagt.
- Alle tilsette i offentleg verksemder, slik som barnehage, skule eller PPT har ei lovpålagt plikt til å melde frå til barneverntenesta dersom dei er alvorleg bekymra for eit barn. For privatpersonar er det inga lovpålagt opplysningsplikt. Likevel har me alle eit moralsk ansvar for å melde frå, dersom det er grunn til å tru at born lever under skadelege omsorgsforhold.
Tilbakemelding til den som har sendt bekymringsmelding
Seinast 3 veker etter at bekymringsmeldinga er mottatt skal barneverntenesta gje ei tilbakemelding til den som har sendt bekymringsmeldinga.
Kva opplysningar barneverntenesta skal gje er avhengig av kven dei fekk meldinga frå.
Privatperson skal få ei tilbakemelding om at bekymringsmeldinga er mottatt
Offentleg meldar skal få tilbakemelding om at bekymringsmeldinga er mottatt, i tillegg informasjon om det er opna undersøking. Seinare skal offentleg meldar også bli opplyst om kor vidt ska vert henlagt, eller om barneverntenesta følgjer opp saka vidare.
Er du usikker på om du skal melde bekymring, les meir her